مطالب کوتاه وجالب درباره امام زمان (عج)
حكيمه خاتون عمه امام حسن عسكري(ع) مي گويد: در شب نيمه شعبان بود كه
برادرزاده ام امام حسن(ع) مرا دعوت كرد تا افطار در خانه ايشان بروم من هم
افطار به خانه امام رفتم و بعد از صرف افطار برادرزاده ام گفت: عمه جان
امشب اينجا بمان چرا كه امشب خداوند جهان را به نور وجود حجت خويش، نور
باران خواهد ساخت.
تا سحر در كنار نرگس خاتون ماندم و دمدمهاي صبح بود كه نرجس بعد از پايان
بردن نماز به خود مي پيچيد امام عسكري(ع) از اتاق خويش بيرون آمد و به من
فرمود: عمه جان برايش سوره مباركه قدر را تلاوت كن.
من يك چيز عجيبي در آن سحرگاه ديدم و آن اين بود كه هنوز بچه اي كه به دنيا
نيامده بود همراه من به تلاوت قرآن پرداخت و سوره مباركه در را با من تا
آخرين واژه تلاوت كرد. از شنيدن نواي دل انگيز قرآن او هراسان شدم كه امام
حسن عسكري(ع) مرا صدا كرد و فرمود:«عمه جان! آيا از قدرت الهي شگفت زده شده
اي؟ اوست كه ما را در خردسالي به بيان دانش و حكمت توانا ساخت و به سخن در
آورد و در بزرگسالي روي زمين حجت خويش قررار مي دهد چه جاي شگفتي است؟!»
هنوز سخن امام به پايان نرسيده بود كه «نرجس» از نظرم ناپديد گرديد و گويي
حجابي ميان من و او فرو افكنده شد و ما را از هم جدا ساخت در روايت ديگري
آمده است كه :سپس لحظاتي چند حالت وصف ناپذيري برايم پيش آمد به گونه اي كه
گويي دستگاه دريافت وجودم از كار افتاده است و نمي دانستم در اطرافم چه مي
گذرد به خود آمدم و فرياد زنان و به سرعت به طرف اتاق امام دويدم اما پيش
از آنچه چيزي بگويم فرمود:« عمه جان بازگرد كه او را در همان جا خواهي
يافت كه از برابر ديدگانت ناپديد شد.»
به اتاق نرجس بازگشتم ، ديديم پرده اي كه ما را از هم جدا ساخته بود برطرف
شده است، چشمم به آن بانوي گرامي افتاد ، ديدم چهره اش غرق در نور است به
گونه اي كه ديدگانم را خيره ساخت و در همين لحظات كودك گرانمايه اي را ديدم
كه در حال سجده است و خداي را ستايش مي كند.
(بحار ج،52، امام المهدي، آيت الله سيد محمد كاظم قزويني ص 191)
=======================================
در سحرگاه نيمه شعبان مرغ عشق حضرت رسول به دنيا آمد در حالي كه بر بازوي راست آن حضرت آيه شريفه
«وَ قُل جَآءَ الحَقُّ وَ زَهَقَ البَاطِلَ كَانَ زَهُوقاً»(اسراء-81)
نوشته شده بود. او سر بر سجده گذاشته و در سجده خويش مي فرمود: «اَشهد اَن
لا اله الا الله، وَحدَهُ لا شَريكَ لَه و اَنَّ جدّي مُحَمَّداً رسولُ
الله و اَنَّ ابي اميرالمومنين وََلي الله»
سپس امامان را يكي يكي شمرد تا به خودش رسيد و فرمود: «خداوند به وعده اي
كه به من داده اي و امر خلافت وامامت مرا تمام كن، انتقام مرا از دشمنان
بگير و زمين را به سبب من از عدل و داد پر كن»
سپس سر از سجده برداشت و به تلاوت اين آيه مباركه پرداخت : آل عمران 18 و
19 : خدا گواهي داد و فرشتگان و دانشمندان نيز، كه هيچ خدايي بر پاي دارنده
عدل جز او نيست، خدايي جز او نيست كه پيروزمند و فرزانه است. بي ترديد دين
در نزد خدا تنها اسلام است.
(منتهي الامال – ج2- امام المهدي)
=========================================================
نخستین سخنان امام زمان (علیه السلام) بعد از ظهور
نخستین سخنانى که امام زمان (علیه السلام) بعد از ظهور مى فرمایند، چیست؟
هنگامى که خداوند متعال اذن ظهور به امام زمان(علیه السلام) بدهند، آن حضرت براى اصلاح جهان از کنار کعبه ظهور مى کنند و نخستین سخنى که مى فرمایند: آیه (بقیة الله خیرلکم …) است. امام باقر(علیه السلام) در روایتى ـ که محمد بن مسلم از ایشان نقل کرده ـ مى فرمایند:
« حضرت به دیوار کعبه تکیه مى دهد و سیصد و سیزده نفر در خدمتش جمع مى شوند، و اول کلامى که به آن نطق مى کنند، این آیه کریمه است: (بقیة الله خیرلکم ان کنتم مؤمنین) یعنى آنچه خدا بر شما باقى گذارد بهتر است، اگر واقعاً به خدا ایمان دارند. بعد از آن مى فرماید: منم بقیة الله در روى زمین »
و نیز در ضمن روایتى که از امام صادق(علیه السلام) نقل شده، حضرت مى فرمایند:
آقاى ما قائم(علیه السلام) پشت به کعبه مى دهد و مى فرماید :
اى مردم! آگاه باشید! هر که مى خواهد که به آدم(علیه السلام) و شیث نگاه کند، هر آینه منم آدم و شیث ـ یعنى در اخلاق و احوال و اوصاف ـ و هر که مى خواهد به نوحو پسرش سام نگاه کند، هر آینه منم نوح و سام. آگاه شوید! هر که مى خواهد به ابراهیم و اسماعیل نگاه کند، هر آینه منم ابراهیم و اسماعیل. و هر که مى خواهدبه موسى و یوشیع نگاه کند، هر آینه منم موسى و یوشع. آگاه باشید! هر که مى خواهد که به عیسى و شمعون نگاه کند، هر آینه منم عیسى و شمعون. آگاهشوید! هر که مى خواهد به محمد و امیرالمؤمنین(علیه السلام) نگاه کند، هر آینه منم محمد و امیرالمؤمنین. آگاه باشید! هر که مى خواهد که به حسن و حسین نگاهکند، هر آینه منم حسن و حسین. آگاه شوید! هر که مى خواهد به ائمه او اولاد حسین(علیه السلام)» نگاه کند هر آینه منم ائمه(علیه السلام)خواهش مرا اجابتنمایید و قبول کنید، بدرستى که به شما خبر مى دهم پاره اى چیزها را که به شما خبر داده شده و پاره اى دیگر را که خبر داده نشده است. هر که کتابها و صحفالهى را خوانده از من بشنودچه خوش است صوت قرآن ز تو دلربا شنیدن
به رُخت نظاره کردن ، سخن خدا شنیدن
========================================سیمای حضرت مهدی
محدّثان معتبر از شیعه و سنّی، بنابر احادیث بسیار از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم و امام علی علیه السلام و دیگر امامان علیه السلام، شمایل و اوصاف امام مهدی (عج) را در کتابهای خویش آورده اند: «چهره اش گندمگون، ابروانش هلالی و کشیده، چشمانش سیاه و درشت و جذاب، شانه اش پهن، دندانهایش برّاق و گشاده، بینی اش کشیده و زیبا، پیشانیش بلند و تابنده، استخوان بندی اش استوار و صخره سان، دستان و انگشتانش درشت، گونه هایش کم گوشت و اندکی متمایل به زردی که از بیداری شب عارض شده، خالی مشکین بر گونه ی راستش پیچیده و محکم، موی سرش بر لاله ی گوش ریخته و به قولی به دوشش ریخته، اندامش متناسب و زیبا و نگاهش دگرگون کننده، خروشش دریاسان فریادش همه گیر و …
(«خورشید مغرب»، ص ۲۸ )
================================
از فراقت به جواني همگي پير شديم